Režija: Tim Robbins
Scenario: Tim Robbins
Uloge: Tim Robbins, Giancarlo Esposito (Homicide: Life on the Street), Alan Rickman
Bob Roberts (Tim Robins) je izmišljeni kantri pevač, koji koristi sva sredstva koja možete zamisliti da bi pobedio na izborima za kongresmena Pensilvanije. Njegove korupcionaške afere otkriva novinar-istraživač (Giancarlo Esposito), koji rešava da raskrinka prevaranta...
Film je snimljen u formi dokumentarca (ne pravog, naravno), sastavljen od mozaika pres konferencija i navinarskih izveštaja.
Ovo delo mnogi značajni izvori karakterišu kao komediju, ali to prosto nije istina. Moram da priznam da teoretičar zavere u meni smatra da to sigurno nije slučajno. Kao da postoji težnja da se sve prikazano u ovom filmu doživi kao sprdnja.
Dakle, film snimljen 1992., ubrzo nakon "Pustinjske Oluje", deluje kao da je snimljen neposredno nakon 11. septembra 2001. Šta je zajedničko u ova dva perioda američke istorije? Predsednik je iz familije Bush. Ali, ostavimo krupnu politiku po strani.
U svom rediteljskom debiju, Tim Robins je rešio da u jedan film smesti sva osnovna pravila savremene političke kampanje, sa posebnim osvrtom na manipulacije masama, očiju punih suza dok se vijori crveno-belo-plava zastava obećane zemlje. U isto vreme, veoma precizno objašnjava (onome ko želi da mu bude objašnjeno) postulate američke spoljne politike, spremne da "brani demokratiju" do poslednje kapi nafte.
Robins je dobio pomoć od svojih kolega, etabliranih glumaca, tako da ćete u minijaturnim epizodama moći da vidite veličine kao što su James Spader, Helen Hunt, Susan Sarandon i John Cusack.
Trivia: Probajte da, nakon odgledanog filma, uočite analogiju između događaja u priči i rušenja kula Svetskog Trgovinskog Centra (film je, ponavljam, snimljen 9 godina ranije).
Preporuka za gledanje: 9/10.
